Asılsız ihbarı azaltan proje

ANKARA’DA ilköğretim öğrencilerine yönelik yaklaşık 3 yıldır yürütülen “Minik 112” eğitimi sayesinde çocukların asılsız ihbarlarında düşüş gözlendiği bildirildi.
“Minik 112” projesi sorumlularından 112 İl Ambulans Servisi Başkanlığı hemşirelerinden Emine Emer, çocukların 112 acil ve ambulans sistemleri hakkında bilinçlendirilmesi ve asılsız ihbarlarının önlenmesi amacıyla hazırlanan projenin, 2009-2010 eğitim-öğretim yılında uygulamaya konulduğunu belirtti.
Bu çerçevede Ankara’da binlerce ilköğretim öğrencisine eğitim verildiğini kaydeden Emer, “Çağrı merkezine günde ortalama 10 kadar asılsız ve gereksiz çocuk araması yapılırdı.Ankara’da yürütülen bu eğitimlerin ardından çağrı merkezine gelen asılsız çocuk ihbarları 7-8’e indi, ortalama yüzde 20 kadar düşüş oldu” dedi.

Proje kapsamında eğitimler, 112 istasyonlarındaki görevlilerce veriliyor. Her istasyon, kendi bölgesindeki ilköğretim okullarında eğitim düzenliyor.

Yüzde 90’ına eğitim verildi

Mamak bölgesindeki Naşide Halil Gelendost İlköğretim Okulu’nda eğitim veren 112 çalışanlarından Fatma Kılıç, Başkentteki ilköğretim okullarının yüzde 90’nında eğitim verildiğini, yıl sonuna kadar tüm okullara ulaşmanın planlandığını bildirdi.

Kılıç eğitimin kapsamı hakkında bilgi verirken, esas olarak çocukları 112 acil hattı hakkında bilinçlendirmeyi ve asılsız ihbarların önüne geçmeyi amaçladıklarını söyledi. Kılıç, “Çocuklar telefon denemeleri ya da vakit geçirmek için 112’yi arayıp çok fazla meşgul edebiliyorlar. Eğitimi, 2-3 yıldır sürdürüyoruz. Çok iyi sonuçlar aldık, çocukların bu aramalarında önemli düşüş kaydedildi” dedi.

Çocukların kaza, hastalık, yaralanma gibi 112’yi hangi koşullarda aramaları ve ne tür bilgiler vermeleri gerektiği konusunda da eğitildiğini belirten Kılıç, bu konuda da önemli mesafe katedildiğini söyledi ve başından geçen bir olayı şöyle aktardı:

Çocuklar öğrenmeye çok açık      

   “Yine bu okulda 2010 yılında eğitim vermiştim. Eğitimden sonra bu caddenin arka sokağında oturan bir öğrencimizin babası balkondan düşüyor ve 112’yi çocuğun kendisi arıyor. Çünkü annesi panik olmuş ve sadece eşiyle ilgileniyor. Çocuk aradığı zaman adresi tarif edebilmiş, okulun önüne gelip bizi karşıladı. Tesadüf ben nöbetçiydim, bizi aldı babasının yanına götürdü. Biz babasına müdahale ederken nasıl düştüğünü, onu hiç hareket ettirmediklerini, okulda öğrendiklerinin aynısını yaptığını anlattı. Çok duygulandım, mutlu oldum. Çocuklar öğrenmeye çok açık, bu eğitimlerin önemini böyle olaylarda daha da iyi anlıyoruz.”