Malulen çaresiz

Yenimahalle Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü’nde çalışırken, göğüs kafesindeki ağrı  nedeniyle 2012 yılında gittiği Atatürk  Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde ‘akciğer kanseri ’ teşhisi konulan 58 yaşındaki Deniz Kaya , Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK ) onayıyla 2013 yılının başında malulen emekliye ayrıldı. Eşinin 1999’da 2 çocuğunu da yanına alarak kendisini terk ettiğini söyleyen Deniz Kaya, kanser teşhisi sonrası akciğerinin sağ lobunu kaybetti. Bir hafta sonra da ağzından kan gelmesi üzerine tekrar gittiği hastanede göğüs boşluğuna, ‘plevral drenaj torbası’ takıldı. Mamak’a bağlı Başak Mahallesi’ndeki bir binanın bodrum katında tek başına yaşam mücadelesi veren Kaya, geçen yılın kasım ayında emekli maaşının kesilmesiyle büyük bir şok  yaşadı. SGK görevlilerinin, “Hasta olmadığın halde haksız yere maaş  aldığın yönünde şikâyetler var” yönünde bir açıklama yaptıklarını iddia  eden 58 yaşındaki Deniz Kaya, başından geçenleri şöyle anlattı:

TERSLEYİP GÖNDERİYORLAR

Sağlık kontrolü yaptırmamı ve yeni rapor almamı söylediler. Atatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nden, 8 Aralık 2015 tarihinde aldığım raporu SGK’ya verdim ama bir gerekçe söylenmeden malulen emekliliğim iptal edildi. Aynı hastaneden 24 Mart 2016 tarihinde hastalığımın kronik olduğunu belirten bir rapor daha aldım ve onu da SGK’ya götürdüm. Hala cevap yok. İptal gerekçesi sorduğumda da beni tersleyip, gönderiyorlar.                                                                                                    DIŞARI ÇIKMAYA UTANIYORUM

Vücuduma bağlı torbayı her gün değiştirmek zorundayım ve bunun tanesi 2 lira. Torbadan gelen pis koku nedeniyle dışarı çıkmaya utanıyorum. Dolmuşa binemiyor, insanların arasına karışamıyorum. Maaşım varken kendi  halimde evde yaşıyordum. Şimdiyse komşularım yardımcı oluyor. Çocukluğum yetiştirme yurtlarında geçtiği için yardım istemeyi kendime yediremiyorum. Bazen borç para veriyorlar bazen de pencereye erzak asıp gidiyorlar. Hayatım bodrum kattaki yatağımda geçiyor. Yürürken,yemek  yerken dahi nefes nefese kalıyorum.

TELEFONU, TELEVİZYONU SATTIM

5 aydır kiramı ödeyemiyorum. Elektrik faturamı, cep telefonumu satarak ödedim. Borçtan kapatılan su aboneliğimi açtırmak için televizyonumu sattım. Şimdi hem suyum hem de doğalgazım yok. Hijyenik ortamda yaşamam gerekirken, suyum olmadığından uzun zamandır banyo yapamıyorum. İçme ve yemekte kullanacağım suyu, şişelerle komşularım getiriyor. En büyük esteğim, durumumun yeniden incelenerek, malulen emekliliğimin geri verilmesi. Kimseye muhtaç olmadan insanca yaşamak istiyorum.”Hijyenik ortamda yaşaması gereken Kaya hareket etmekte zorlandığı için mutfak tezgâhını ve biriken çöplerini zaman  zaman komşuları temizliyor.